PERFEKCYJNIE!
DOKŁADNIE TAK
Jak ma być
Inaczej
Nie może być!
Bo co jeśli
Będzie
Inaczej?
Diabeł
We mnie wstąpi
Albo się
Zapłaczę
Albo zamrę
I nie ruszę się
Po co tworzyć
Niedoskonałe?
Niezgoda
Dyskomfort
Lęk
Strach
Znowu
I wciąż
Nie tak!
Niezgodność
Czuję
Nie może
Tak być
Chcę mieć kontrolę
Nad wszystkim
A nie panuję!
Tylko ja wiem
Jak ma być
Tylko ja wiem
Jak trzeba
Żyć
Nie zauważam
Że jestem
W niewoli
Choć
Może czasem
Poczuję
Że coś boli
Wobec rozbieżności
Oczekiwań i faktów
Emocje targają
Mną
Nie panuję
Nad sobą
Co dalej?
Zatrzymać się
I powiedzieć
OK
Jest tak
Jak jest
Mogę
Coś z tym zrobić
Lub nie
Mam wybór
Zachowam się
Tak jak
Chcę
A kiedy
Nie mogę
Odważnie
O psychologiczną pomoc
Poproszę
Są też w życiu
Takie obszary
W których
Profesjonalny
Perfekcjonizm
Jest wskazany
Tak sobie myślę
Że
Gdyby ktoś
Mnie operował
To wolałabym
Żeby wszystko
Poodkładał
Na swoje miejsce
Albo gdyby
Robił mi w jedynce
Plombę
Albo gdyby
Ktoś rozbrajał
Bombę
Niefajnie
Wyglądałoby też
Gdyby fotograf
Na czarnej marynarce
Pozostawił
Łupież
Lecz granica
Zdrowia psychicznego
Jest
Wyznaczona
Realizmem
Życie można
Zatruć
Sobie i innym
Nierealnym
Perfekcjonizmem
Czy każdy
I zawsze
Osiągnie wszystko
Na takim poziomie
Na jakim chce?
Niestety nie
Pól biedy
Kiedy tylko
Siebie katuje
Gorzej gdy
Ludziom wokół
Życie truje
Miejmy
Na uwadze
Wszakże
Ze istnieją
Na świecie
Różnice indywidualne
Życiowe
Okoliczności
Odziedziczone
Skłonności
Fajnie gdy
Mamy cele
I do nich
Dążymy
Fajnie także
Gdy pomiędzy
I w trakcie
Mamy z życia
Taką zwykła
Przyjemność
I frajdę
Bycie na szczycie
Tylko chwilę
Trwa
A życie?
No cóż
Życie to
Każda chwila
To droga
Nikt z nas
Nie wie
Jak długo
Potrwa
Pięknego dnia!
Takiego
Który to
Czego oczekujesz
Ci da
Doskonałego
Lub nie
Tak jak chcesz