ZGŁUPIAŁAM!

ZGŁUPIAŁAM!

Autor: Agnieszka Zięba-Wójtowicz
Czyta: Agnieszka Zięba-Wójtowicz​

ZGŁUPIAŁAM

Jak lekko!
Jak cudnie!

W pierwszy dzień
Tej wiosny
Kompletnie
Zgłupiałam!

Mądrość swoją
Wraz
Z mądrości zębem
W bólu
Pożegnałam

Dziś
Jestem już inna
Niż wczoraj
Byłam

Lżejsza
O ból

Który wczoraj
W gabinecie
Stomatologicznym
Zostawiałam

Zaczynam
Nowe życie!

Wstępuję
Na życia nową
Drogę!

Od wczoraj
I od dzisiaj
Żyję zdecydowanie
Mniej mądrze

Głupio
Przyglądam się
Nadchodzącej wiośnie

Cieszę się
Jak głupia

Jest mi 
Głupio radośnie

Swoją radość
Przegryzłam
Na śniadanie
Serem

Gdy śmiejesz się
Jak głupi
Do sera 

To jeszcze jest
Weselej

Mam kozerę
I mądra
Już nigdy
Nie będę

Na zawsze
Się wczoraj rozstałam
Z mądrości mojej
Zębem

O rety!
Nawet nie wiesz
Jak lekko
Niemądrym
W tym życiu
Być jest!

Otwiera się
Przede mną
Całe spektrum
Nowych możliwości
I szans

Gdy mnie
O coś zapytasz
Odpowiem

Ja nie wiem!

Ty najlepiej
Wiesz sam!